« Home | Νατασσουλα και αρχοντα Κωστα » | Πριν από μέρες είδα ένα όνειρο που νομίζω μου έστε... » | prin ligo eida ston ypno mou pos meneis sto evian.... » | Πριν από μισή ώρα περίπου είδα δύο όνειρα απανωτά,... » | O απο πανω γερακος ειχε εγκατασταθει στο σπιτι μας... » | Στο δικό μου το χτεσινοβραδινό είδα ότι κολύμπαγα ... » | Ωραία ιδέα ο ονειροκρίτης!Ένα πολύ παλιό όνειρο, α... » | Με είδα ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου, να κοιμάμαι και... » | Πανω απο μια μακαροναδα με την Ελιζα και τον σουγκ... »

Μικρη Λουλου και τα αεροπλανα

Λίλι καλημέρα.
Διαβάζω καθημερινά το άλλο σου βλογ και τώρα που είδα ότι ασχολείσαι με τα όνειρα σκέφτικα να σου στείλω αυτό που είδα χτες βράδυ και γενικά βλέπω πολύ τακτικά.
Το όνειρο έχει ως εξης:
Κάνω βόλτα σε παραλικό μέρος,όπου βλέπω ένα αεροπλάνο να ετοιμάζεται για προσγείωση στο κοντινό αεροδρόμιο.Ξαφνικά συνειδητοποιώ όμως ότι το αεροπλάνο χανει ύψοσ και πάει πιο χαμηλά απ'ότι θα έπρεπε με αποτέλεσμα να πέφτει.Το όνειρο πάντα διαδραματίζεται σούρουπο και γενικά η όλη ατμόσφαιρα είναι πολύ ήρεμη.Βλέπω τα ελικόπτερα που πάνε για διάσωση κανονικα και γενικά είναι πολύ ζωντανο.Μαλιστα,όταν είχα ξαναδεί παρόμοιο όνειρο στο παρελθόν,είμοθν κι εγώ μέσα και λίγο πριν την απογείωση φώναζα να κατέβω.Με άφηναν να φύγω και στο τέλοσ η σθνεχεια είναι η ίδια.
Γενικά στα όνειρα τα οποία βλέπω ότι ταξιδεύω αεροπορικώς,το συναίσθημα είναι πολύ γαλήνιο.Και στο 100% των ονείρων ποθ βλέπω ότι ταξιδεύω τελικά,πηγαίνω στην Ιαπωνία.Χωρίς να έχω και καμία ιδιαίτερη κάψα με τη συγκεκριμένη χώρα.
Τεσπα να μην σε κουράζω.Το μυαλό μου κάνει απλά παιχνίδια ή πιστέυεις ότι κρύβεται κάτι στον λαβύρινθο του μυαλού μου?





Φυσικο ειναι να νιωθεις γαληνη, καθε ιπταμενο αντικειμενο συμβολιζει την πνευματικη αφυπνιση (spiritual), την αναβαση προς νεες "κορυφες". Παρατηρησε την θεση του, αυτη ειναι και η τωρινη σου θεση οσον αφορα την εσωτερικη θεση σου, οσον αφορα την εξελιξη σου μπροστα σε μια δεδομενη κατασταση η ενα συγκεκριμενο προβλημα. Η ιαπωνια μπορει να εχει πολλα νοηματα αλλα εγω θα παρω -βαση το υπολοιπο ονειρο, την αναγκη σου για ισσοροπια σε οποιοδηποτε τομεα της ζωης σου. Ο ηλιος ειναι το φως του οντος, και το οτι σουρουπωνει κολλαει με το υπολοιπο μνμα που σου στελενει ο ανωτερος εαυτος σου. Το ατυχημα και η πτωση ειναι ενδειξεις οτι υπαρχει χαμηλη η ενεργεια οτι πιθανον εχεις εγνοιες, η οτι δεν αφομοιωνεις τις εμπειριες. Δεν "προσεχεις". Η διασωση ειναι μια αναγκη ειτε δικη σου ειτε αλλουνου να αλλαξει μια κατασταση και το γεγονος οτι πανε αλλα ιταμενα αντικειμενα το ενδυναμωνει. Χωρις να μου εχεις πει περισσοτερα(εχω την εντυπωση οτι το ονειρο οπως μου το περιεγραψες ειναι ατελες) και χωρις να ξερω σε τι φαση βρισκεσαι για να μπορω να δωσω την σωστη δικη μου ερμηνεια, θα ελεγα οτι ενω εχεις ολα τα εφοδια να αφυπνιστεις και να αντιμετωπισεις καταστασεις αναγκαιες για την πνευματικη και ψυχικη σου εξελιξη, αυτο το οποιο ουσιαστικα ηρθαμε να κανουμε με την γεννηση μας, καπου κατι σκαλωνει, το μαθημα δεν αφομοιωνεται, επικεντρωνεσαι σε λαθος πραγματα(?) η δεν το βιωνεις με ενα σωστο τροπο.
Η ακομα, σε περιμενει μια δυσκολη περιοδος, στην οποια συμβαλλεις και συ στο να μην ειναι πιο ευκολη, αλλα ολο αυτο δεν θα σε ακουμπησει, σε συναισθηματικο επειπεδο, δεν θα το βιωσεις και πιθανον ισως χασεις το πολυτιμο μαθημα.
Δεν νιωθω οτι μπορω να δωσω πληρη και καλη ερμηνεια, σου ξανατονιζω οτι νιωθω σαν να λειεπε ενα βασικο κομματι που θα ολοκληρωνε την εικονα, οποτε μπορει να λεω μπουρδες.

Την πεομενη φορα που θα το δεις...προσπαθησε να "μπεις στο αεροπλανο" και να μεινεις. Δες που θα σε παει η ψυχη σου και ισως το τελος αλλαξει.

Kαλησπέρα! Με λένε Βίκη και σου έχω ξαναγράψει σ΄ αυτό το μπλόγκ -στο άλλο ξεκίνησα πολλές φορές να γράψω κάτι, αλλά ποτέ δεν πατούσα το enter...- Eίδα ένα όνειρο σήμερα που δεν το καλοκατάλαβα, και σκέφτηκα να ρωτήσω και τη γνώμη σου, αν έχεις χρόνο. Το όνειρο είναι το εξής:

Ήμουν σε ένα εξοχικό που υποτίθεται ότι ήταν δικό μου, και έκανα διακοπές με τη μητέρα μου, την αδελφή μου και το σκυλάκι μου.
Το σπίτι (ισόγειο) έβλεπε θάλασσα αλλά από μακριά, ήταν στην ερημιά του θεού, το έδαφος πετρώδες, πολλή πέτρα και χώμα, πουθενά πράσινο...
Βρισκόταν σε ύψωμα και σε κάποια απόσταση υπήρχαν και 1-2 άλλες κατοικίες.... Δεν είχε μπαλκονόπορτες, ούτε αυλή, μόνο παράθυρα, την εξώπορτα και μετά πέτρα.. Όμορφο μέρος αλλά στεγνό.

Ήταν πρωί, ο ουρανός πεντακάθαρος και το σπίτι άρχισε να ταρακουνιέται, γινόταν σεισμός.
Μείναμε με την μητέρα και την αδελφή μου να κοιτάμε από το παράθυρο (πολύ μεγάλο για παράθυρο, απο αυτά που χωρίζονται σε μικρότερα τετράγωνα). Πήρα αγκαλιά τη Ζουζού μου να μη φοβάται.Είδαμε από το παράθυρο ένα πελώριο κύμμα να σηκώνεται με δύναμη και να καλύπτει το σπίτι. Δεν μπήκαν καθόλου νερά μέσα, ούτε το παράθυρο έσπασε, ενώ αναπνέαμε κανονικά. Όταν σταμάτησε ο σεισμός, το σπίτι βρισκόταν μέσα στο νερό, που από τη μία ήταν βαθύ, από την άλλη όμως ήταν αρκετά ρηχό για να φύγουμε αν θέλαμε. Η μητέρα μου φοβήθηκε και άρχισε να φωνάζει για να φύγουμε από εκεί, η αδελφή μου άνοιξε μία βαλίτσα και άρχισε να βάζει μέσα ρούχα, το σκυλί με ειδοποιούσε ότι πεινούσε, αλλά δεν είχα τίποτα να της δώσω.
Βρέθηκα να κρατάω στο χέρι μου φακελάκια με αρωματικά μαντηλάκια που δίνουν δωρεάν σε καταστήματα καλλυντικών. Σκέφτηκα να της τα δώσω να τα μασουλήσει για να ξεχαστεί, αλλά συνειδητοποίησα πόσο χαζή ήταν η ιδέα και δεν το έκανα. Την πήρε το μάτι μου κάποια στιγμή να τρώει, μάλλον την τάισε η μητέρα μου. Πήγαινα πάνω κάτω στο σπίτι από το άγχος μου περισσότερο παρά από φόβο, επειδή δεν ήξερα τι να πάρω και τί να αφήσω (στην πραγματικότητα είμαι διασώστρια και έχω έτοιμη τσάντα για τέτοιες περιπτώσεις). Σκεφτόμουν ότι αν έφευγα δεν είχα πουθενά να πάω, άλλωστε δεν φοβόμουν και πλέον ήθελα να μείνω εκεί.

Post a Comment
Link